di Giuseppina Trippetta
No’ mpòle èsse’
tutti li jorni ccinnirìni
ccinnirìni pé’ nostargìa
‘ngertézza e vattaja
te suppreco, te suppreco
regàlame ll’aria a li pormoni
livertà de corre’ sscarza
su lo laoràto
livertà de depegne ll’ombre
livertà de specchjamme
nell’acqua vòna
livertà de ‘scordà’ mùseca melòdeca
e rcoje derembéttu, ‘ccosto ll’émetu
quillu fiore raru
comme ‘na mosca vianga
in livertà.
