Tra pedocchi

Print Friendly, PDF & Email

di Urbano Riganelli

 tra-pedocchi

Un pedocchio debbole e ‘ffamatu

a digiunu su ‘na testa pelata

pe’ ‘ssicurasse la magnata

sardò su li capiji d’un deputatu.

 

Lu puliticu a sindì’ ‘llu pizzicore

grattènnose je désse risinditu:

se te ‘cchiappo sotto ‘stu ditu

te ‘cciacco po’ te faccio core’.

 

Chi te conosce? Poca cunvidenza!

L’inzettu più schifusu che ce sia

duvìa sceje probbio la testa mia!

Io so’ ‘mbortande! Adè ‘n’indecenza!

 

Lu pedocchiu sorpresu je rispose:

vulìo sindì’ se adèra piacevole

magnà’ sopre ‘na testa onorevole,

io crepo se non faccio ‘ste cose.

 

So’ parassita e me rode la coscienza

ma anghe tu, per casu, gnende gnende

quanno rubbi e piji la tangende

fai ‘n’opera vòna, ‘na binificenza?!

 

Po’ so’ du’ orde parende tua, apri l’occhi!

La prima quanno parli su lu Parlamendu

e tratti pe’ ghjorni lu stessu argomendu:

tutte ‘lle chiacchiere non fa li pedocchi?

 

La seconna devi cunziderà’ lu fattu,

anghe se ti si ‘rrambicatu cuscì ardu

e hi raggiundu lu massimu traguardu,

spissu si un grossu pedocchiu rifattu!

 

A 4 persone piace questo articolo.

Commenti

commenti